Przepisy normujące środki karne są jedną z częściej, o ile nie najczęściej, modyfikowaną grupą przepisów Kodeksu karnego. Można wręcz stwierdzić, że ustawa ta w zakresie regulacji dotyczących środków karnych jest nowelizowana niemal permanentnie. W wyniku tych nowelizacji pojawiły się nowe, nieznane pierwotnej wersji Kodeksu karnego, środki karne, jak również doszło do poszerzenia zakresu stosowania istniejących środków karnych, w tym w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym lub temporalnym. Na szczególną uwagę zasługuje, dokonane ustawą z 20.2.2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396), wyeliminowanie z katalogu środków karnych przepadku, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz nawiązki i uczynienie z nich odrębnych kategorii środków reakcji karnoprawnej w postaci przepadku i środków kompensacyjnych.

Intensywnie zachodzące zmiany w obszarze przepisów normujących środki karne generują wciąż nowe problemy interpretacyjne, mające istotne znaczenie w wymiarze zarówno teoretycznym, jak i praktycznym. I właśnie taki stan rzeczy legł u podstaw pomysłu napisania niniejszej książki. Jej celem jest dogmatyczna analiza aktualnego kształtu normatywnego poszczególnych środków karnych, przepadku i środków kompensacyjnych w Kodeksie karnym.