Wydawnictwo Rolnicze i Leśne otwiera niniejszą pu­blikacją cykl opracowań poświęconych drzewom polskich lasów. Dotyczy ona sosny zwyczajnej i trud­no sobie nawet wyobrazić, by mogło być inaczej. So­sna zwyczajna jest gatunkiem, który odgrywa i odgry­wać będzie pierwszoplanową rolę z racji swego naj­większego udziału w polskich lasach, popularności w społeczeństwie, jak też dobrych, a nieraz nawet optymalnych warunków hodowli i rozwoju. Istnieją tendencje ograniczania tego gatunku na rzecz gatun­ków liściastych - są one często słuszne szczególnie tam, gdzie sosna zwyczajna tworzy jednogatunkowe monolity, lub tam, gdzie została wprowadzona na zbyt żyzne siedliska, przydatne do hodowli bardziej wymagających gatunków, np. takich jak dąb szypułkowy czy buk zwyczajny. Jednak analiza jakości gleb w Polsce doprowadza do wniosku, że sosna zwy­czajna pozostanie w znacznym stopniu gatunkiem dominującym, jak też w dalszym ciągu będzie stano­wiła podstawę zalesień na najsłabszych i nieprzydat­nych dla rolnictwa gruntach porolnych.