Święty Teofan Rekluz (1815?1894) był wy­bitnym rosyjskim teologiem i ascetą, któ­ry otarł się niemal o wszystkie kluczowe rzeczywistości Kościoła prawosławnego w swoich czasach. Był kolejno rektorem Kijowskiej Zofijskiej Szkoły Duchownej i Aka­­demii Duchownej w Petersburgu, uczest­nikiem misji rosyjskiej w Jerozolimie i kapelanem ambasady w Konstantynopolu, następnie biskupem szackim, tambowskim i włodzimierskim, a w końcu mnichem łączącym płodną twórczość pisarską z głębokim życiem duchowym. Prawosławie w tym czasie przeżywało z jednej strony dynamiczny rozwój, z drugiej ? nie spotykało się ze zrozumieniem wśród rosyjskich elit politycznych, hołdujących modnym „misty­cy­zującym” prądom z Zachodu. Walka o prawdziwą głębię chrześcijańskiego doświadczenia, wrażliwość na rzeczywiste potrzeby duchowe i materialne ludzi prowadziła Teofana wciąż w głąb przez wszyst­kie etapy życia, zjednując mu opinię świętości i wielkie uznanie dla myśli teologicznej, z czasem również i na Zachodzie.Nasze wydawnictwo opublikowało niedawno jedną z książek św. Teofana, pt. Droga do zbawienia, będącą pierwszym polskim przekładem jego dzieł. Zainteresowanie, jakie wzbudziła ta obszerna pozycja, zachęca nas obecnie do tego, by ? w postaci mniejszej książeczki ? opublikować jeszcze kilka konferencji Teofana poświęconych modlitwie. Powstały one w 1864 r., gdy autor był biskupem we Włodzimierzu nad Klaźmą. Cechuje je ? jak i w przypadku pozostałych jego pism ? niezwykła jasność przekazu, piękny i prosty język oraz precyzyjne wprowadzenie do zastosowania w praktyce. Tomik uzupełnia fragment Drogi do zbawienia dotyczący zasad życia modlitwy i ćwiczeń duchowych związanych z dojrzewaniem wiary.