Słowa mają siłę sprawczą – to wiemy od dawna. Słowa tworzone na wsi czerpią swą siłę z ziemi. Jak ziemia bywają twarde lub puszyste, lekkie jak wiosenna mgła albo brzemienne jesiennymi nastrojami, wilgotne lub sypkie, pachnące lub niosące w sobie zapach rozkładu. Takie są wiersze zawarte w antologii Słowa na miedzy przysiadły. Poeci czerpiący siłę swych słów z faktu związania emocjonalnego z wsią znajdują się pod bezpośrednim oddziaływaniem pór roku – stąd ich twórczość tak różnorodna, a przez to niezwykle interesująca.

Dwadzieścia jeden sylwetek autorów z kilku pokoleń mieszkańców wsi i tyle samo krótkich wypowiedzi, czym dla poetów oraz ich twórczości jest wieś. Ten przegląd współczesnych postaci odnajdujących się lub zagubionych w bliskości natury dopełnia wybór wierszy każdego z poetów. Te wersy także wskazują na różnorodność nastrojów, w jakich powstawały, stylów poetyckich, doświadczeń życiowych. Wszystkie jednak mają cechę wspólną – moc słów, które sprawiają, że po ich lekturze czujemy się silniejsi...
Mariola Platte