Jest to książka nieco inna od dotychczasowych publikacji poświęconych chowaniu przez Niemców dzieł sztuki bądź poszukiwaniu ich po 1945 roku. Bardzo często oddajemy głos naocznym świadkom niezwykłych wydarzeń. To oni stają się wielokrotnie głównymi bohaterami, opowiadają o otaczającej ich rzeczywistości i nieznanych bądź dziś zapomnianych ludziach i faktach. Dzięki temu czytelnik ma możliwość wczucia się w klimat epoki, poznaje sposób działania i myślenia ówczesnych urzędników, zarówno polskich jak i niemieckich. Wiele miejsca autorzy poświęcają ludziom odpowiedzialnym za ukrywanie dzieł sztuki, tj. generalnemu gubernatorowi Hansowi Frankowi oraz konserwatorowi zabytków Prowincji Dolnośląskiej Gunterowi Grundmannowi. Przypominają polskich muzealników, archiwistów, pracowników bibliotek, i inne osoby, które na przełomie lat 40. i 50. ubiegłego stulecia z różnym skutkiem poszukiwały cennych woluminów i zabytkowych przedmiotów schowanych w piwnicach i na strychach pałaców oraz budynków publicznych, w opuszczonych folwarkach, przedwojennych muzeach, a nawet w gospodach.