W części literaturoznawczej 142 tomu „Germanica Wratislaviensia” znajdziemy analizy tekstów niemieckojęzycznych, począwszy od XIX w., a skończywszy na literaturze współczesnej. Analizy obejmują teatr, wydarzenia związane z obecnością utworów scenicznych w przestrzeni publicznej i politycznej, znaczenie Wrocławia w dziewiętnastowiecznym dyskursie germanistycznym, literaryzację Śląska oraz problematykę konfliktów pokoleniowych i międzykulturowych we współczesnej prozie niemieckojęzycznej. Część językoznawcza podejmuje problematykę badań genologicznych, uwzględniających gatunki tekstów pisanych i mówionych. Przez językoznawców poruszone zostały również zagadnienia leksyki i składni języka niemieckiego oraz leksykografii. W centrum ich zainteresowań badawczych znalazła się także metafora jako narzędzie gier językowych. W jednym z artykułów zaproponowano model kontrastywnej analizy języków. W obszarze badań językoznawczych zaprezentowanych w najnowszym tomie czasopisma pojawia się też ustna komunikacja ukierunkowana na przekazywanie wiedzy w przestrzeni akademickiej oraz aspekty tłumaczenia niemieckich złożeń leksykalnych. W publikacji obecne są także teksty kulturoznawcze koncentrujące się na aktualnych kwestiach kultury pamięci niemieckich twórców pochodzenia tureckiego i stosunków polsko-niemieckich.