Kiedy piszę, przelewam na białą kartkę wszystkie moje myśli, jakie w tym momencie za mną podążają. Wszystkie emocje, które nie zawsze łatwo ująć w słowa.
To jest jak błysk iskierki, pojawia się jakiś kształt, który do mnie woła - zwróć na mnie uwagę. Po jakimś czasie kształt ten nabiera barw i formy, ubieram go w słowa. Nie twierdzę, że jest idealny, jednak jest mój. Jest tym, co chcę powiedzieć, czym chcę się podzielić.
Każdemu wersowi, jaki powstaje, towarzyszy wiele odczuć, emocji i wzruszeń. Siadam i piszę - zapominam o świecie mnie otaczającym. Tworzę mój własny, a, to co przelewam na papier, to nie tylko przemyślenia, to także ból, smutek, żal, czasami radość i uśmiech, niejednokrotnie i łza…