Kolejny tom w serii Sądowych Komentarzy Tematycznych, opracowany z inicjatywy Jacka Ignaczewskiego, jest komentarzem do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 23.2.2007 r. – Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. Nr 38, poz. 249 ze zm.). Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 41 § 1 ustawy z 27.7.2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), który upoważnia i zarazem obliguje Ministra Sprawiedliwości do unormowania wewnętrznej organizacji i porządku urzędowania sądów powszechnych, porządku czynności w sądach, porządku urzędowania organów sądów i wykonywania zadań przez sędziów pełniących funkcje kierownicze, toku czynności administracyjnych w sprawach należących do właściwości sądów, dopuszczalnych systemów i rozkładu czasu urzędowania oraz szczegółowych warunków udostępniania pomieszczeń dla uczestników postępowania, świadków i innych osób przebywających w sądach.

Niejednolitość materii objętej regulacją Regulaminu skłoniły Autorów komentarza do odstąpienia od znanej Czytelnikom formuły redagowania poszczególnych pozycji ukazujących się w serii Sądowych Komentarzy Tematycznych. Ten komentarz nie został zatem podzielony na części A i B, które by stanowiły – odpowiednio – syntetyczny komentarz do poszczególnych przepisów oraz opisowe, monograficzne rozwinięcie tez przedstawionych w części komentarzowej. Przepisy rozporządzenia zostały skomentowane w klasyczny sposób, bowiem w większości nie tworzą one zamkniętej systemowo całości, są natomiast – momentami chaotycznym – uzupełnieniem regulacji zawartej w ustawie normującej ustrój sądów powszechnych oraz procedury stosowane przez sądy.

Niezależnie od wszystkich mankamentów i wad tej regulacji, Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych jest aktem prawnym, do którego sędziowie sądów powszechnych i osoby pełniące funkcje administracyjne w sądach muszą sięgać w codziennej pracy. Bez wątpienia pozycja ta może być też wykorzystywana przez adwokatów, radców prawnych, aplikantów wszystkich zawodów prawniczych i studentów, jak źródło wiedzy o praktyce sądowej.