ōshoku gonin onna Ihary Saikaku to tekst należący do popularnego w okresie Edo nurtu gesaku bungaku („literatury ku rozrywce") i zaliczany dziś do kanonu literatury japońskiej. Cechują go eliptyczny, a zarazem aluzyjny sposób opisu oraz bogactwo przedstawianych szczegółów z życia mieszczan w siedemnastowiecznej Japonii. Redakcja naukowa tego tekstu, autorstwa dr Katarzyny Sonnenberg, opiera się na osiągnięciach teoretycznych literaturoznawstwa japońskiego, ale też uwzględnia tło kulturowe oraz budowę świata przedstawionego i charakterystykę narracji. Krytycznoliteracki wstęp wpisuje Kōshoku gonin onna w szerszy kontekst twórczości Ihary Saikaku, wskazując na jej charakterystyczne cechy: nawiązania do rzeczywistych wydarzeń, odwołania do utworów literackich i przysłów, wielopoziomowy komizm oraz dygresyjność narracji. Staranne, rzetelne tłumaczenie siedemnastowiecznego tekstu na język polski opatrzone jest przypisami wyjaśniającymi kluczowe kwestie dotyczące społeczeństwa, geografii i języka czasów Saikaku. Dzięki istotnym walorom poznawczym publikacja stanowi istotny wkład do rozwoju literaturoznawstwa japonistycznego w Polsce, zwłaszcza w zakresie znajomości literatury japońskiej okresu Edo, niezwykle ważnej także w kontekście późniejszego rozwoju form narracyjnych w Japonii.
Z recenzji prof. dr. hab. Romualda Huszczy