Kiedy w czerwcu 1941 r. rozpoczęła się inwazja Niemiec na Związek Radziecki i naziści zajęli Lwów, ukraińscy mieszkańcy miasta wydawali Niemcom rzekomo współpracujących z NKWD Polaków i Ukraińców. Ucierpieli nade wszystko Żydzi - zapędzeni do getta, obozów pracy, wreszcie do ośrodków zagłady. W czasie trwającego cztery tygodnie pogromu ok. 4 tysiące żydowskich obywateli Lwowa zostało zamordowanych na miejscu. W momencie wyparcia Niemców z miasta przy życiu pozostało 200-300 Żydów, którzy przeżyli w ukryciu. Między nimi był Edmund Kessler, lwowski prawnik, który swoje przeżycia opisał w pamiętniku.