Autor dokonał pełnej zmiany w postrzeganiu zarządzania kryzysowego. Odszedł od pojmowania zarządzania kryzysowego jako szczególnego rodzaju kierowania typowego dla systemów totalitarnych i przeszedł do rozumnego postępowania w każdej sytuacji.

Zarządzanie kryzysowe to nie tylko reagowanie na już występujące zagrożenie, ale pełen cykl postępowania wszystkich instytucji, organizacji i całego społeczeństwa od zapobiegania zdarzeniom – źródłom potencjalnych zagrożeń, przygotowania się na te, którym zapobiec się nie da, racjonalne reagowanie na wystąpienie zagrożenia po odbudowę po katastrofie zmniejszające wrażliwość społeczeństwa na skutki podobnych zdarzeń niekorzystnych w przyszłości.