Niniejsza monografia ma przemyślaną i konsekwentnie zrealizowaną, przejrzystą strukturę. Autor formułuje własną, oryginalną koncepcję prawa intertemporalnego jako zbioru norm wyinterpretowanych z przepisów intertemporalnych, które to normy nakazują podmiotowi dokonującemu wykładni tekstu normatywnego uczynić przedmiotem wykładni określone przepisy lub zespoły przepisów.