Monografia poświęcona została prawdzie jako determinancie konstrukcyjnej modelu procesu karnego. W pracy dokonano przeglądu filozoficznych koncepcji prawdy, a także wyeksplikowano istotę prawno-procesowej prawdy materialnej i formalnej. Analizie poddano formalizacyjne aspekty poznania sądowego, ze szczególnym uwzględnieniem konwencjonalnego paradygmatu zasadności twierdzeń. Omówiono zagadnienie prawdy w historycznym rozwoju procesu karnego. Przedstawiono problematykę prawdy w modelu polskiego procesu karnego, uwzględniając w tym zakresie szeroko regulacje tzw. Wielkiej Nowelizacji kodeksu postępowania karnego. Skonfrontowano problematykę prawdy z koncepcjami rzetelnego procesu karnego oraz sprawiedliwości proceduralnej. Praca stanowi próbę odpowiedzi na sygnalizowany w piśmiennictwie karnoprocesowym deficyt opracowań dogmatyczno- i teoretyczno-prawnych poświęconych zagadnieniu prawdy w procesie karnym.