Pożądanie

Kiedy AIDS dociera do ostatniej alpejskiej doliny, dyrektor fabryki papieru rezygnuje z wizyt w burdelach, a swoje żądze zaspokaja w domu, bez skrupułów wykorzystując żonę Gerti. Kobieta, zredukowana do cech płciowych, o każdej porze dnia ma być do dyspozycji męża, który całkowicie ignoruje jej pragnienia. Gerti porzuca męża i nawiązuje romans z Michaelem – studentem, który odnajduje ją pewnego dnia pijaną w śniegu. Próby odzyskania godności kończą się jednak niepowodzeniem, a powrót do męża – tragedią...
Książka jeszcze przed pojawieniem się na rynku wydawniczym wzbudzała ogromne emocje, ponieważ autorka w kilku wywiadach zapowiadała, że pracuje nad kobiecą powieścią porno. W rezultacie powstało błyskotliwe antyporno, krytyka brutalnego języka mężczyzn, którym opisują oni kontakty fizyczne z kobietami. Sama noblistka mówi o swym dziele: „Dążę do tego, by czytelnik nie tarzał się w nim jak świnia w błocie, lecz by zbladł podczas lektury”.

Nie tylko forma wchłaniająca treść jest ogromnym osiągnięciem Jelinek. Można ją porównywać jedynie z Jamesem Joyce’em: ze wstydliwego, sponiewieranego języka przenika brutalna prawda i piękno niezwykle mocnych skojarzeń.
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”

Autorka Pianistki odsłania groteskowe zepsucie powojennego społeczeństwa Austrii. Jelinek opowiada tę historię, tworząc pełną gier słownych, często dowcipną prozę. Dzięki niezwykłej zręczności, z jaką napisane jest Pożądanie, powieść ta porusza i oszałamia jednocześnie.
„Publishers Weekly”

To pisarka bardzo ironiczna, sarkastyczna. To mistrzyni czarnego humoru, ostrej krytyki społecznej – krytyki bardzo intelektualnej. To również wielka mistrzyni stylu.
Kazimiera Szczuka