Retoryka jako dziedzina wiedzy ma już ponad 2500 lat, ale mówiąc o retoryce dzisiaj, myślimy o niej nieco inaczej niż starożytni. Retoryka nastawiona jest na słowo i komunikację, wraz więc ze zmieniającymi się sposobami komunikowania się ludzi, narzędzia wypracowywane najpierw przez sofistów, a potem opisane przez Arystotelesa, Cycerona i Kwintyliana ulegają na przestrzeni wieków różnorakim adaptacjom. Powinowactwa retoryki to książka, która pokazuje uniwersalność retoryki jako systemu pojęć i reguł tworzenia i analizowania wszelkiego typu tekstów, nie tylko językowych. Tom składa się z pięciu rozdziałów: Uniwersalia retoryczne, Retoryka i język, Retoryka i muzyka, Retoryka i komunikacja wizualna, Retoryka – hermeneutyka – logika. Zebrane w nim teksty dobitnie dowodzą, że retoryka nie może być sprowadzana do jakiejś dyscypliny pomocniczej czy sztuki pięknego mówienia. Przeciwnie, stanowi ona rdzeń humanistyki i przynależy do rozmaitych dyskursów, w istotny sposób je kształtując. Nie jest też dyscypliną o wyraźnie wyznaczonych granicach, lecz obszarem rozmaitych przecięć, uwikłań i powinowactw dyscyplinarnych.