Monografia dotyczy fundamentalnej formy czynności operacyjno-rozpoznawczych jaką jest współpraca z poufnymi osobowymi źródłami informacji. Prowadzona przez wszystkie służby policyjne, ukierunkowana jest w głównej mierze na zdobycie informacji służących walce z przestępczością. W polskim systemie prawa ma w istocie nieuregulowany charakter. Praca ma charakter interdyscyplinarny i stanowi kompleksową analizę tej formy pracy operacyjnej. Dokonano w niej interpretacji wszystkich zagadnień budzących wątpliwości zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Przedstawiono w niej szereg rozwiązań mogących podnieść efektywność tej współpracy. W szczególności dotyczy to dostrzeżonej konieczności wprowadzenia ustawowo określonego zakresu oportunizmu procesowego oraz zmian w modelu prokuratorskiej kontroli czynności operacyjno-rozpoznawczych. Książka zainteresuje funkcjonariuszy służb policyjnych i specjalnych, wykładowców i słuchaczy szkół policyjnych, studentów prawa oraz bezpieczeństwa wewnętrznego, prokuratorów i sędziów.