W ostatnich dwóch dekadach istnienia żelaznej kurtyny tysiące osób udowadniały codziennie, że intensywne kontakty między Wschodem i Zachodem są możliwe. Coraz więcej osób podróżowało między PRL i RFN, nawiązując osobiste znajomości. Kontakty te nabrały z czasem dynamiki, której władze komunistyczne nie mogły kontrolować. Dynamiki tej, widocznej zwłaszcza w okresie istnienia „Solidarności”, nie wyhamowało nawet wprowadzenie stanu wojennego. Znajomości zapoczątkowane w tym okresie stały się podstawą budowania stosunków polsko-niemieckich po 1989 r.

Książka trafiająca w Państwa ręce prezentuje rozwój stosunków społecznych między PRL i RFN w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. Przedstawia na tle polityki kulturalnej, prowadzonej przez oba kraje, ludzi utrzymujących te relacje, ich motywacje oraz sposoby działania. Analizuje różnorodne formy kontaktów: od wizyt pierwszych oficjalnych delegacji po wyjazdy setek tysięcy turystów, współpracę miast, szkół wyższych, instytucji kulturalnych, organizacji młodzieżowych i związków zawodowych.