Ulica, niegdyś stary trakt prowadzący do podmiejskich gmin Górna i Dolna Wilda, a potem dalej na południe, aż na Śląsk, nigdy nie pretendowała, jak Święty Marcin, do miana reprezentacyjnej ulicy miasta. Długo pozostawała zwykłą, na wpół wiejską drogą zabudowaną parterowymi domkami położonymi wśród otaczających je ogródków, swoistym łącznikiem między centrum szybko rozwijającego się miasta a jego przedmieściami, jakby zawieszona w próżni, nie należała ani do jednego, ani do drugiego świata. Nawet później, kiedy pod koniec XIX wieku zabudowano ją nowymi domami, nie zyskała wielkomiejskiego charakteru. W latach 80. pojawił się pomysł na rewitalizację ulicy, ciekawy, śmiały, zakładający włączenie w obręb traktu okolicznych podwórzy i oficyn kamienic. Niestety, nie został zrealizowany. Dopiero ostatnie lata przyniosły ulicy powiew nowego.