Zarys historyczny kształtowania się dyscypliny naukowej oraz idee formułowane przez jej klasyków i najwybitniejszych przedstawicieli, problemy pogranicza i demarkacji, kwestie pojęciowe i korpus tematów zasadniczych oraz przegląd stosowanych metod badawczych składają się na konkretną dziedzinę wiedzy, w tym wypadku socjologię prawa. Ich prezentacji poświęcona jest ta książka.
Socjologia prawa jest stosunkowo młodą dziedziną wiedzy. Do jej powstania i stopniowej instytucjonalizacji uniwersyteckiej przyczyniło się wiele nurtów i orientacji w samej socjologii i w zróżnicowanych — chciałoby się powiedzieć: od zawsze — naukach prawnych.
Jako odrębna, samodzielna dyscyplina akademicka socjologia prawa liczy zaledwie kilka dziesięcioleci. Pierwsze uniwersyteckie katedry socjologii prawa zaczęły powstawać pod koniec lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Ekspansja dyscypliny w skali międzynarodowej nastąpiła po drugiej wojnie światowej. Już w latach siedemdziesiątych socjologia prawa dysponowała znacznym zasobem refleksji teoretycznych i dużą liczbą badań empirycznych nad rolą i funkcjonowaniem prawa pozytywnego (państwowego) i prawa intuicyjnego w różnych układach społecznych.