Jednym z obowiązków pracodawców i zleceniodawców jest ustalanie prawa do świadczeń chorobowych i ich wypłata - m.in. pracownikom czy zleceniobiorcom. Takimi świadczeniami są: wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłki z ubezpieczenia społecznego, tj. zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy oraz świadczenie rehabilitacyjne.
Znajomość przepisów w tym zakresie jest niezbędna wszystkim płatnikom składek, ponieważ wypłacają oni wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy przypadający na pierwsze 33 lub14 dni (w przypadku pracownika, który ukończył 50 lat) w danym roku kalendarzowym (art. 92 Kodeksu pracy). Wynagrodzenie to oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Aby zatem osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu i wypadkowemu otrzymały świadczenie przysługujące im w razie niezdolności do pracy, ZUS i uprawnieni płatnicy składek (np. pracodawcy lub zleceniodawcy) muszą ustalić prawo do określonych zasiłków oraz obliczyć ich wysokość - w kwotach, które wynikają z prawidłowo ustalonej podstawy wymiaru tych świadczeń.
W praktyce płatnicy składek mają wiele problemów z ustalaniem podstawy zasiłkowej. Na wysokość tej podstawy mają wpływ regularnie wypłacane składniki wynagrodzenia (np. wynagrodzenie zasadnicze), jak również składniki dodatkowe (premie, nagrody).
W publikacji "Podstawa wymiaru zasiłków chorobowych" przystępnie objaśniono:
definicje wynagrodzenia i przychodu, które są uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków,
zasady ustalania okresu stanowiącego podstawę wymiaru zasiłków,
przypadki wyłączenia lub przyjęcia do podstawy zasiłkowej po uzupełnieniu wynagrodzenia pracowników,
reguły uzupełniania wynagrodzenia w zależności od tego, czy jest to wynagrodzenie stałe, czy zmienne,
zasady ustalania podstawy zasiłkowej dla pracowników tymczasowych, które nieco różnią się od zasad ogólnych.
Ponadto w poradniku opisano, jak w podstawie zasiłkowej uwzględniane są przychody uzyskane przez osoby niebędące pracownikami - czyli zleceniobiorców lub przedsiębiorców. Mimo że w przypadku przedsiębiorców zasiłki są wypłacane przez jednostki ZUS - warto wiedzieć:
w jaki sposób podstawa ich wymiaru jest ustalana,
kiedy do okresu zasiłkowego zostanie wliczony okres poprzedniego ubezpieczenia chorobowego oraz
jak wyższa zadeklarowana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wpływa na wysokość tych świadczeń.
Wyjaśnieniom uregulowań prawnych towarzyszą liczne przykłady dotyczące ustalania podstawy wymiaru dla różnych grup ubezpieczonych - w tym dla pracowników, pracowników tymczasowych, zleceniobiorców - podlegających ubezpieczeniu chorobowemu zarówno obowiązkowo, jak i na zasadach dobrowolności.
W poradniku "Podstawa wymiaru zasiłków chorobowych" w usystematyzowany i praktyczny sposób opisano wszelkie zagadnienia związane z ustalaniem podstawy wymiaru zasiłków oraz zamieszczono liczne przykłady odzwierciedlające te zasady.
To przystępne opracowanie pomoże w pracy specjalistom z zakresu kadr i płac, kadrowym i księgowym. Skierowane jest również do przedsiębiorców i pracodawców oraz biur rachunkowych, które prowadzą obsługę w tym zakresie.
Szybka wysyłka
