To proza poetycka będąca owocem prawdziwej podróży na Kaukaz, jaką Mandelsztam odbył wraz z żoną we wczesnych latach 30. Nie była to eskapada krajoznawcza, lecz podróż do źródeł czasu - zgodnie z historiozofią poety, który był przekonany, że kultury Kaukazu i Czarnomorza są jak księgi, z których uczyli się pierwsi ludzie.