Przedmiotem pracy jest analiza form i etapów kształtowania się budżetu na ziemiach polskich. Jej ramy chronologiczne obejmują okres od XVIII wieku po rok 1846, i odnoszą się do szlacheckiej Rzeczypospolitej, Księstwa Warszawskiego, Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej Krakowskiej. Praca ukazuje jak w Rzeczypospolitej szlacheckiej rozwój skarbowości spowodował powstanie w 1768 roku aktu, który nazywa się pierwszym polskim budżetem, a kolejne lata przyniosły dalsze próby budżetowe, przerwane ostatecznie przez rozbiory. Monografia jest opracowaniem budżetu jako instytucji prawnej, nie jest jednak ściśle pracą historyczno-prawną, gdyż budżet stanowi również kategorię historyczną i ekonomiczną, dlatego też można ją uznać za studium interdyscyplinarne, gdyż obecne są w niej odwołania do historii gospodarczej, historii myśli ekonomicznej, oraz teorii prawa finansowego. Praca ma znamiona w pełni pionierskie.