Publikacja Instytutu Pamięci Narodowej poświęcona Zofii i Zbigniewowi Romaszewskim powstała w wyniku współpracy naukowców i świadków historii, którzy zechcieli przelać na papier swoje wspomnienia. Romaszewscy byli zaangażowani w działalność opozycyjną od lat siedemdziesiątych XX w. Służyli pomocą finansową i prawną prześladowanym robotnikom po Czerwcu ‘76, nagłaśniali przypadki represji, informowali społeczeństwo o jego prawach. Działali w Komisji Interwencji i Praworządności – najpierw w Regionie Mazowsze, następnie w strukturach krajowych NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym – by przełamać monopol informacyjny komunistycznych władz – założyli nielegalne Radio „Solidarność”, co zakończyło się ich aresztowaniem i osadzeniem w więzieniu. Po 1989 r. aktywnie się włączyli w budowę niepodległego, demokratycznego państwa, Zbigniew Romaszewski został senatorem, Zofia stanęła na czele Biura Interwencji Senatu RP. Cokolwiek robili, niezależnie od okoliczności, zawsze stali po stronie prawdy.