Barwna opowieść o dawnych czasach – o życiu bohaterki, która urodzona na północnym Mazowszu kształciła się w Warszawie, w młodości dużo podróżowała po Europie, a po ślubie z Józefem Kłoczowskim osiadła w rodzinnym majątku Bogdany.

Losy rodziny Kłoczowskich bezpośrednio splecione były z dziejami Polski stąd w narracji pojawiają się echa powstania styczniowego, I-szej wojny światowej czy najazdu bolszewików na dwór w Bogdanach w 1920 roku.

Rzecz napisana przez prawnuka dzięki zachowanym dokumentom, listom i pamiątkom rodzinnym – ukazuje silną, mądrą i wrażliwą kobietę, która „grała na fortepianie, uczyła chłopskie dzieci, malowała i rysowała, znała francuski, niemiecki i angielski, pisała wiersze”, a jednocześnie radziła sobie z trudnościami i dzielnie stawiała czoła przeciwnościom losu.