Niniejsza publikacja poświęcona jest diachronicznemu ujęciu kategorii w opisach dwóch języków południowosłowiańskich: bułgarskiego i serbskiego. Chociaż języki te są do siebie zbliżone pod względne genealogicznym (oba wywodzą się z języka prasłowiańskiego), na drodze rozwoju historycznego wykształciły szereg cech różnicujących. Z punktu widzenia badanej kategorii najważniejszą różnicą pomiędzy nimi jest wykształcenie przez system języka bułgarskiego postpozycyjnego morfemu rodzajnikowego, którego nie ma w języku serbskim.