Książka prezentuje w pełnej wersji nową systemową teorię komunikacji Michaela Fleischera sformułowaną w paradygmacie konstruktywistycznym. Komunikacja rozumiana jest w niej jako podstawa systemu społecznego i mechanizm generujący ten system. Pokazana jest tu możliwość wyjaśnienia wszystkich zjawisk tego poziomu integralnie jako jednostek wygenerowanych przez komunikację. W tym kontekście zarówno systemy fizycznei biologiczne, jak i systemy społeczne mogą być rozumiane,z uwzględnieniem ich specyfiki, za pomocą jednej – ogólnej – teorii jako wielkości wynikające z siebie. Równocześnie autor wykazuje, że mechanizm komunikacji należałoby konceptualizować jakoproducenta systemu społecznego i jego systemów funkcyjnych. Kultura natomiast okazuje się operatywną fikcją, podobnie jak to,co kolektywne, obiektywne i intersubiektywne, jak opinia publiczna, konsens, informacja, wiedza...