Wielowątkowa refleksja nad dziedzictwem, pojęciem, które na początku naszego wieku pojawia się w analitycznym języku nauki i w społecznym przeżywaniu, konstruowaniu oraz interpretowaniu przeszłości. Autor omawia ewolucję tego pojęcia, pisze o źródłach jego siły i dynamiki, tkwiących w relacjach łączących dziedzictwo z dobrami kultury, zabytkiem i tradycją, z pamięcią jednostkową i pamięcią zbiorową, z lieux de mémoire i historią. Rozważania uwzględniają polityczny kontekst, w którym funkcjonuje dziedzictwo, oraz rolę, jaką odgrywa w definiowaniu symbolicznych podstaw współczesnej Europy.