Książka „Niepokoje”. Twórczość Tadeusza Różewicza wobec Zagłady jest odpowiedzią na zaproszenie skierowane do cenionych badaczy dzieła Tadeusza Różewicza. Swoistym mottem dla rozpraw zgromadzonych w tomie mogłaby być wygłoszona w 2000 roku uwaga Marii Janion: „Różewicz zrodził się jako poeta Holocaustu – zjawiska wyjątkowego, i takim pozostał”. Autorzy postanowili zmierzyć się z tą diagnozą, niekiedy z nią polemizując, a rezultat tych dociekań jest świadectwem żywotności tego „nie kończącego się zadania”, jakim pozostaje interpretacja każdego arcydzieła.