W powieści Nexus (1961), ostatnim tomie autobiograficznej trylogii "Różoukrzyżowanie" ("The Rosy Crucifixion"), Henry Miller, wówczas już pisarz o ugruntowanej pozycji, ukazuje z trzydziestoletniej perspektywy swoje osobiste, bolesne doświadczenia z okresu małżeństwa z June Mansfield (Mona), która zaangażowała się w miłosny związek z młodą ekscentryczną malarką. Głęboko zraniony i upokorzony Miller, wciąż zakochany i zafascynowany osobowością żony, ale świadomy straconych szans, nie przestaje walczyć o swoją godność, rozpaczliwie szukając oparcia i ukojenia w niezrealizowanych jeszcze marzeniach o karierze pisarskiej. Choć sam uważa się za artystę, z ironicznym dystansem i zjadliwym humorem kreśli obraz nowojorskiej bohemy, szydząc z jej snobizmu i pretensjonalności. Daje się zarazem poznać jako wspaniały obserwator ludzkich charakterów i zachowań, jego dzieło zaś, podobnie jak pierwsze dwa tomy trylogii, to ogromny poemat kreacyjny, urzekający bogactwem stylów i konwencji językowych oraz emocjonalną i intelektualną spontanicznością.