Na swój najnowszy tom wierszy Marzanna Bogumiła Kielar kazała nam czekać 12 lat. W Nawigacjach podobnie jak w jej poprzednich książkach zachłanna potęga przyrody splata się z zachłannością ludzkiego doświadczenia życia, które mimo świadomości przemijania i wszechobecności śmierci odradza się dzięki sile miłości, rozpaczliwemu pragnieniu istnienia.
Sensualne, soczyste i gęste frazy, którymi poetka opisuje naturę, mają niemal erotyczny charakter, przyciągają i hipnotyzują czytelnika. To poezja zmysłowa, a zarazem wizyjna i przesycona filozoficzną zadumą, wyrosła z fascynacji przyrodą i krajobrazem północnej Polski – w którym odbija się kosmos.

Marzanna Bogumiła Kielar (ur. 1963) – poetka, absolwentka filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Po debiutanckiej, obsypanej nagrodami Sacra conversazione (1992) opublikowała kolejne książki poetyckie: Materia prima (1999), Monodia (2006) oraz wybory Umbra (2002) i Brzeg (2010). Wybory jej wierszy ukazały się m.in. w języku niemieckim, angielskim, bułgarskim i słoweńskim. Laureatka m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich i Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1993), Paszportu „Polityki” (2000), nominowana do Nagrody Literackiej Nike (2000), uhonorowana Kryształem Vilenicy (Słowenia, 1995) i Hubert-Burda-Preis (Niemcy, 2000). Wielokrotna stypendystka fundacji kulturalnych i ośrodków badawczych w Europie, Stanach Zjednoczonych, Skandynawii i Azji. Jest profesorem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.