Grudzień roku 1656 przyniósł podpisanie w Radnot antypolskiego układu pomiędzy największymi ówczesnymi wrogami Rzeczypospolitej – Karolem Gustawem, Bohdanem Chmielnickim oraz Jerzym II Rakoczym. Efektem tego porozumienia był najazd na Rzeczpospolitą w 1657 r. wojsk siedmiogrodzkich wspieranych przez oddziały kozackie. Rzeczpospolita stanęła wówczas w obliczu zagrożenia jej ziem rozbiorem. Mimo pierwszych sukcesów nowych najeźdźców i ich współpracy z siłami szwedzkimi oraz brandenburskimi nie udało im się zrealizować planów zapisanych w układzie z Radnot.
W niniejszej książce przedstawione zostały wydarzenia roku 1657, które w polskiej historiografii dotychczas nie doczekały się właściwego opracowania poza nieco przestarzałą już pracą Ludwika Kubali. Autor starał się w miarę dokładnie prześledzić dzieje wyprawy Rakoczego w Rzeczypospolitej, począwszy od przejścia Przełęczy Wereckiej aż po kapitulację pod Międzybożem.
Praca ta nie ogranicza się tylko do prezentacji wydarzeń militarnych pierwszej połowy 1657 r., które były udziałem armii siedmiogrodzkiej, ale przedstawia je także w szerszym kontekście międzynarodowym.