Autor prezentuje sylwetki dwóch francuskich pisarzy - Alfreda Poznańskiego (1883-1934), z dynastii żydowskich przemysłowców, dramaturga, którego liczne sztuki, pisane pod pseudonimem Alfred Savoir, stanowiły ozdobę paryskich teatrów bulwarowych, w przekładach zdobyły polskie sceny, w adaptacjach służyły jako scenariusze kasowych filmów amerykańskich. Drugim jest Joseph Kessel (1898-1979), syn biednych Żydów rosyjskich, dziennikarz, autor poczytnych powieści i ekranizowanych bestsellerów. Na losy i twórczość tych dwóch pisarzy autor spojrzał jako na pewien problem natury socjologicznej, czy ściślej: socjoekonomicznej. Interesują go oni z dwu powodów: jako piszący po francusku przybysze ze Wschodu i jako twórcy, którym udało się zdobyć popularność i pieniądze. Nazywając ich żartobliwie "pierwszymi, wschodnioeuropejskimi rycerzami nowoczesnej globalizacji kulturowej", w swojej książce opisuje mechanizm ich międzynarodowej kariery.