„Ogród to więcej aniżeli motyw, czy forma ekspresji literackiej, to koncepcja, wyposażona w uniwersalne i transcendentne znaczenie, będąca wzorem myśli, pewną całościową ideą o otaczającej nas rzeczywistości. Ogród prezentuje kluczowe, powtarzalne i niezależne od historycznych przemian kontekstu literackiego i symbolicznego, problemy ludzkiej sytuacji egzystencjalnej. W tym najogólniejszym, ramowym sensie można potraktować go jako swoistą, literacką i artystyczną strukturalizację refleksji o życiu, śmierci i nieśmiertelności. [...] Muzyka w wyobrażeniach ogrodu w literaturze i sztuce, a zwłaszcza w operze, muzyka przeznaczona do wykonania ogrodowego oraz muzyka jako metafora ogrodu stanowią treść książki składającej się z prac literaturoznawców, muzykologów, historyków i historyków sztuki”. (ze Wstępu)