Mistyk, wizjoner, duszpasterz, kierownik duchowy przenikający dusze wiernych. Wybitny kaznodzieja, mówca, retor, na którego podręcznikach uczyły się całe pokolenia Polaków. Orędownik naprawy Rzeczpospolitej, porównywalny z Piotrem Skargą. Autorytet duchowy i moralny swoich czasów, doradca kilku biskupów, spowiednik m.in. króla Jana III Sobieskiego i arcybiskupa Antonio Pignatellego – przyszłego papieża Innocentego XII. Kapłan, do którego ludzie przybywali po ratunek z najdalszych stron, ponieważ dzięki jego modlitwom chorzy odzyskiwali zdrowie, a uznani za zmarłych powracali do życia.
Jeden z najgorętszych orędowników Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w okresie, gdy nie była to jeszcze prawda zbawcza oficjalnie uznana w Kościele.
Założyciel marianów, czyli pierwszego męskiego zgromadzenia zakonnego na ziemiach polskich. Człowiek, który wywarł wpływ nie tylko na oblicze XVII–wiecznej Polski, lecz również – poprzez stworzone przez siebie dzieła – wywiera go na czasy współczesne, m.in. dzięki swym duchowym synom prowadzącym dziś misje na wszystkich kontynentach.