Książka jest rezultatem spotkania dwóch ludzi: mnicha i psychiatry, których wszystko mogłoby dzielić, gdyby nie mieli wspólnego upodobania do zgłębiania tajemnic ludzkiego życia. Pierwszy zanurzony jest w samotności klasztoru, drugi prowadzi aktywną działalność w świecie; konfrontują oni ze sobą swoje poglądy na temat współczesnego człowieka i jego problemów.
W centrum ich rozmowy znajduje się trudne zagadnienie sensu życia, a także problem zniechęcenia, wyrażającego się w słowach: „a po co?" i będącego wszechobecną, poważną chorobą naszej epoki.
Na drodze ludzkiego życia potrzebne są wiara i nadzieja, dzięki którym życie staje się pasjonujące i przepełnione miłością.