„Po raz pierwszy w muzykologii – ni tylko polskiej – oryginalna teoria miejsc niedookreślenia Ingardena została frontalnie zderzona z syntetycznymi ujęciami dziejów muzyki. Marcin Poprawski wnosi do estetyki muzyki Ingarden pewną wartość dodaną. Ukazuj na konkretnych przykładach, że kategoria miejsc niedookreślenia w odniesieniu do dzieła muzycznego da się uzasadnić empirycznie i zweryfikować za pomocą faktów z zakresu szeroko rozumianej muzycznej praktyki artystycznej, opisywanej i interpretowanej z całkowicie odmiennych perspektyw poznawczych i stanowisk filozoficznych. Rozważania autora sytuują się w centrum najbardziej obecnie aktualnych dyskusji skupionych wokół sztuki i twórczej działalności człowieka. Dotyczą one m.in. teorii oralności, piśmienności i wtórnej oralności kultury, tekstowości dzieła sztuki, jego kontekstualizacji i dekontekstualizacji oraz recepcji, modeli poznawczych, funkcji wyobraźni i pamięci w poznaniu i interpretowaniu świata sztuki, koncepcji tzw. historycznych wykonań muzyki dawnej. Książka zawiera również ciekawą, przedstawioną w sposób krytyczny panoramę współczesnej muzykologii, obejmującą prezentację kilkudziesięciu stanowisk badawczych w niewielkim stopniu znanych w Polsce, która w doskonały sposób ukazuje ważność i aktualność problemu miejsc niedookreślenia.”
Prof. dr hab. Małgorzata Woźna-Stankiewicz