Niepisaną zasadą ludowego ateizmu jest niepozostawianie pisemnych śladów.

Fragment: " Podczas gdy religie zawijają się w pergamin i otulają księgami, żywoty nieświętych pozostają sprawą niepoznaną - i częściowo do poznania niemożliwą. O ile łatwo odczytać pobudki kierujące średniowiecznym proboszczem, o tyle motywacje niepiśmiennych chłopa lub chłopki, które wymykają się obowiązkowej wizycie pod amboną, pozostają niedostępne.(...)"