Listy Tove Jansson

Wybór i komentarze Boel Westin i Helen Svensson
Listy od Tove Jansson to wybór listów do ludzi, z którymi pisarka była przez lata blisko związana. To długie, rozciągnięte w czasie korespondencje, obejmujące okres od lat trzydziestych do osiemdziesiątych.
Pierwsze listy pochodzą z okresu studiów szesnastoletniej Tove w Sztokholmie. Niezliczone listy do rodziny, w szczególności do ukochanej matki Ham, pokazuję silną więź z rodziną, na dobre i na złe.
To duża i ważna korespondencja z Evą Konikoffą, wierną przyjaciółką, za którą Tove, po jej emigracji do Ameryki w 1941 roku, bardzo tęskniła. Tove pisze do niej intensywne, żywe „rozmowy”, jak sama nazywa te listy, w formie bliskiej dziennikowi – o codzienności i strachu w czasie wojny, o sztuce i miłości, o pragnieniu i obowiązku, o porażkach i nadziei. W tych listach buduje się także obraz pracy nad Muminkami, w jej różnych formach i fazach.
Z kolei dziennikarz, polityk i filozof Atos Wirtanen był ważną postacią w życiu Tove od 1942 roku; korespondencja z nim trwała wiele lat, mimo że nigdy nie doszło do planowanego małżeństwa.
Listy do Vivici Bandler rzucają zaś światło na ich szalony, krótki i intensywny romans oraz na długą przyjaźń, w której później pozostały.
Wierną przyjaciółką Tove stała się Maya Vanni, która wyszła za mąż za nastoletnią miłość Tove, malarza Sama Vanni. Listy do niej Tove pisała od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych; powracają w nich malownicze raporty z wysp Bredskär i Klovharun, gdzie pisarka spędzała każde lato.
Do artystki Tuulikki Pietilä, która stała się życiową partnerką Tove, Jansson pisze przy każdym ich rozstaniu; o wszystkim, co się dzieje, o małych i dużych sprawach; jest to rodzaj pieśni nad pieśniami.
Przeczytamy również listy do wydawcy. Ake Runnquist pojawił się w życiu artystki dość późno, ale stał się ważnym partnerem rozmów od momentu wydania pierwszego zbioru opowiadań Lyssnerskan w wydawnictwie Bonnier.