Listy Jerzego Jankowskiego to bardzo osobliwy dokument liryczny. Jest napisany nie tylko tak, że stanowi niejako jeden rozpisany na wiele utworów wiersz. Jest także napisany jednolitym językiem poetyckim – mianowicie mową potoczną. Mowa, którą się na co dzień posługujemy, pełna jest niezręczności, kalek językowych, powtórzeń, tzw. waty słownej. Czasem służy ukryciu myśli, którą zawahaliśmy się wprost sformułować, czasem stanowi kamuflaż, niekiedy poddaje się konwenansom i ogólnie przyjętym formułom. Czy taką mowę można zapisać jako wiersz, czy taki zapis będzie wierszem? Wszystko zależy od konsekwencji, a książka Jankowskiego składa się z wierszy przykładowo jednolitych i konsekwentnych. I w tym, ale nie tylko w tym sensie jest czymś nowym we współczesnej poezji.

Marek Wawrzkiewicz