Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego stanowił księgę, do której wpisywano wystawiane przez miejscowych książąt dokumenty dotyczące spraw majątkowych. Jest zatem nieocenionym źródłem dla wszelkich badań nad historią osadnictwa, stosunkami własnościowymi, dworem książęcym, genealogią rodzin rycerskich, dziejami kościelnymi. Niniejszy tom przynosi około 1250 dokumentów, pochodzących z najstarszych znanych obecnie tomów landbuchu z lat 1366-1376 wraz ze znalezionymi w różnych publikacjach i archiwach dokumentami z lat 1377-1384.