Kto ma żyć, kto nie

Eugenika jako filozofia społeczna proponuje usprawnienie ludzkiej genetyki lub cech ludzkiego genomu w celu udoskonalenia jakości genetycznej człowieczeństwa.
Już w starożytnej Sparcie stosowano filozofię eugeniki, pozostawiając słabe, chore i ułomne dzieci na obrzeżach miast, gdzie miały umrzeć. Eugenika spartańska zapewniała co prawda fizycznie zdrowe społeczeństwo, jednakże moralnie ułomne. Eugenika czasów faszystowskich w Niemczech głosiła czystość rasową i niewygodni obywatele byli uśmiercani w ramach eutanazji lub sterylizowani. Współczesna eugenika, coraz częściej nazywana transhumanizmem ze względu na bardzo negatywne konotacje, ma na celu stworzenie, co z pozoru brzmi wzniośle, idealnego, zdrowego i w pełni sprawnego fizycznie i psychicznie społeczeństwa.
Transhumaniści pragną tego dokonać poprzez eliminację niepotrzebnego materiału biologicznego przy użyciu aborcji, eutanazji i innych naukowo określonych metod uśmiercania oraz poprzez manipulację genomem ludzkim. Ponownie jak w minionych stuleciach i epokach, współczesna eugenika może spowodować niesprawiedliwość społeczną i co gorsza zagrożenie genetycznego zwyrodnienia całej ludzkości w ramach szeroko praktykowanej w środowiskach naukowych ideologii (niespopularyzowanego w mediach) transhumanizmu, mającego na celu nie tylko przezwyciężenie ludzkich ograniczeń i poprawę kondycji ludzkiej, ale także stworzenie super-człowieka przez krzyżowanie ludzkiego DNA ze zwierzęcym. Jedni nazywają to nieuniknionym postępem ludzkości, inni ukierunkowaną ewolucją, inni zaś będąc krytykami, nazywają to tragiczną anihilacją człowieczeństwa. Wszyscy jednak są zgodni, że teraz jest już za późno, aby współczesną eugenikę zatrzymać.
Autor stara się znaleźć odpowiedzi na następujące pytania:
Wartość życia pojęcie relatywne czy uniwersalne?
Eugenika dobrze urodzeni
Transhumanizm odtworzenie ludzkości
Etyka i moralność transhumanizmu
Aborcja holokaust niewinnych dzieci
In vitro człowiek z probówki
In vitro rzeźnicy genów i dzieci Frankensteinów
Eutanazja dobra śmierć?