Zbiór formuł zapisywanych na papirusach, wkładanych wraz ze zmarłymi do grobu w starożytnym Egipcie zwykło się nazywać Księgą Umarłych. Sami Egipcjanie nazywali je „Księgą wychodzenia za dnia’’, co wyrażało nadzieję,, że zaklęcia zapisane na papirusie umożliwią im wyjście po śmierci z mroków grobowca i krainy umarłych na światło dzienne.
Sens tekstów Księgi Umarłych ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia religii starożytnego Egiptu. Egiptolog Mirosław Barwik w jedynej w swoim rodzaju w polskiej literaturze pracy podejmuje się wyjaśnienia tych wyjątkowych dokumentów wiary dawnych Egipcjan. Omawia poszczególne rozdziały księgi oraz umieszcza je w szerszym kontekście wiedzy o religii starożytnego Egiptu. Książka zawiera także pierwszy polski przekład kompletnego papirusu Księgi Umarłych. Jest to papirus należący do egipskiego dostojnika Juja, będącego teściem faraona Amenhotepa III, znaleziony w jego grobowcu w Dolinie Królów 1905 roku.