Chodzi o teatr, który daje wyobraźni zarówno dramatopisarza, jak i aktora znacznie większą swobodę, pozwala im działać z większą bezwzględnością przez prostszą, bardziej ekspresywną formę. I wreszcie chodzi o teatr, który zarówno dramatopisarza, jak i aktora pobudza do poszukiwań, nie pozwalając im spocząć na laurach; chodzi o teatr, który otwiera perspektywy, miast zamykać nas w tym, co współczesne, i w tym, co minione.
Par Lagerkvist