Tom zawiera opracowania świątyń zabużańskiej części dawnej ziemi chełmskiej, przynależącej administracyjnie do województwa ruskiego dawnej Rzeczypospolitej, choć oddzielonej od niego terenem dawnego województwa bełskiego. Obiekty z tego terenu należały do dekanatu lubomelskiego diecezji chełmskiej, w XIX w. zostały wcielone do diecezji łucko-żytomierskiej, a w okresie międzywojennym należały do diecezji łuckiej.
W tomie 22 opracowano obiekty w miejscowościach: Binduga, Luboml, Maciejów, Opalin, Ostrówki, Przewały, Pulemiec, Radziechów, Ratno, Rymacze, Szack i Zabłocie. Publikacja stanowi „zamknięcie” inwentaryzacji terenowej dawnego województwa ruskiego w jego przedrozbiorowych granicach.