Tom 22. serii "Media początku XXI wieku" wydawanej wspólnie z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.

"Autora interesuje przede wszystkim to, jak budować skuteczne i długofalowe strategie komunikacyjne, uwzględniające nie tylko realia kształtowane przez czynniki społeczne, ekonomiczne, kulturowe czy międzynarodowe, ale także analogiczne działania podejmowane przez innych liczących się na scenie politycznej partnerów, a jednocześnie konkurentów w walce o władzę.
Autor słusznie zwraca uwagę na fakt, iż współcześnie skuteczne mogą być jedynie multimedialne strategie komunikacyjne, zakładające synergię mediów. Bardzo interesująco został omówiony efekt nowych mediów w procesie komunikacji politycznej. Autor przedstawił także najbardziej, jak dotąd, rozbudowaną w polskiej literaturze przedmiotu analizę wpływu Internetu, w tym zwłaszcza mediów społecznościowych na budowanie zaangażowania ich użytkowników w kampanii wyborczej."
prof. dr hab. Grażyna Ulicka, Uniwersytet Warszawski

"Rozprawa wpisuje się w aktualną fazę modernizacji komunikacji politycznej, ujmuje ją z perspektywy public relations, czyli zorganizowanej komunikacji społecznej. Podejmuje ważny i aktualny temat, łącząc rozważania teoretyczne z analizą konkretnych przypadków, Stanów Zjednoczonych i Polski.
Zwraca autor uwagę na potencjał nowych mediów i kultury politycznej, jako kultury uczestnictwa w rozwoju kampanii wyborczych, wskazując na wpływ tych pierwszych na formy komunikowania politycznego, zwłaszcza w kontekście modelu doskonałości public relations. Nowatorsko łączy elementy polityczne i społeczno-komunikacyjne, formułuje interesujące wnioski i pewne sugestie praktyczne."
prof. dr hab. Tomasz Goban-Klas, Uniwersytet Jagielloński