Naukowcy obdarzani są ogromnym zaufaniem, a osoby z tytułem profesora cieszą się w Polsce największym szacunkiem społecznym.
Uprawianie nauki kojarzy się na ogół z pasją poznawania rzeczywistości i dzielenia się odkryciami, niezależnym myśleniem, bezinteresownością, wolnością. Tym też zachęcani są uzdolnieni ludzie do wyboru kariery naukowej. Szybko jednak okazuje się, że rzeczywistość znacznie odbiega od ideałów.
Polscy badacze z nadzieją patrzą na zachodnie standardy pracy naukowej i umiędzynarodowienie badań. Jednak tam, skąd nadchodzą zmiany, mnożą się znacznie poważniejsze problemy. Począwszy od coraz częściej występujących zaburzeń zdrowotnych pracowników akademickich, przez kryzys jakości badań w niemal każdej dziedzinie nauki, na kryzysie uniwersytetu, szkolnictwa wyższego i autorytetu uczonych skończywszy.
Celem niniejszej książki jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi problemów międzynarodowej nauki i próba odnalezienia ich źródeł poprzez sięganie do najważniejszych wydarzeń i osób, które wpłynęły na obecny system organizowania, planowania, ewaluacji i realizacji badań naukowych.
Czytelnik znajdzie tutaj odpowiedzi na pytania m.in. o to, dla kogo i po co pracują naukowcy, jak w praktyce wygląda ich działalność oraz jak przekłada się ona na rzeczywistość społeczno-gospodarczą. A także dowie się, co właściwie uważane jest za „naukowe” i dlaczego.