Lidzbarska fara odegrała też ważną rolę w ukształtowaniu moich zainteresowań zawodowych. Była obok pobliskiego zamku najważniejszym świadectwem historii, które mogłem poznać od najmłodszych lat. Moją uwagę przykuwały epitafia z czasów I Rzeczypospolitej, w tym brata biskupa Maurycego Ferbera i matki biskupa Jana Dantyszka, ołtarz główny i ołtarze boczne, figury patronów świątyni i ewangelistów. [...] Wśród lidzbarskich proboszczów można wskazać wielu ludzi wybitnych, zarówno w czasach dawniejszych, jak i nam współczesnych. [...] Jestem wdzięczny Zbigniewowi Grochowskiemu za napisaną książkę o kolegiacie pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim i jej dedykację ks. proboszczowi Romanowi Chudzikowi, wspaniałemu kapłanowi. Czytelnikom życzę pasjonującej lektury i satysfakcji z rozwiązywania zadań związanych z tak bliską mi świątynią, znaną także z relikwiarzy św. Idy i św. Jana Pawła II.
Fragment słowa wstępnego prof. dr. hab. Krzysztofa Mikulskiego,
Honorowego Obywatela Lidzbarka Warmińskiego, prezesa Polskiego Towarzystwa,
Historycznego, prezesa Towarzystwa Miłośników Torunia