Klasyfikacja budżetowa jest narzędziem standaryzującym ujmowanie wydatków jednostek budżetowych w całym sektorze finansów publicznych. Nie ma jednej uniwersalnej zasady dobierania paragrafów klasyfikacji budżetowej, które można zastosować w każdym przypadku. W praktyce jedna operacja gospodarcza może spełniać kryteria do zaklasyfikowania jej w dwóch lub czasem więcej równorzędnych paragrafach.
W poradniku zaprezentowano zbiór wybranych problemów w zakresie stosowania klasyfikacji budżetowej. Całość opracowana jest na podstawie pism Ministerstwa Finansów. Z poradnika można dowiedzieć się m.in., jak klasyfikować:
wydatki na ekspertyzy,
przegląd łączony z konserwacją,
remonty, naprawy i konserwacje,
zakup usług wykonania pieczątek oraz usług wykonania i dostawy pieczątek,
wynagrodzenie członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych,
wydatki na szkolenia administracji publicznej,
wydatki dotyczące postępowania administracyjnego (w tym opłaty komornicze) i postępowania sądowego oraz usług prawnych,
wydatki na nabycie środków trwałych po zmianie limitu z 3500 zł na 10 000 zł (uporządkowano kwestie klasyfikowania wydatków na środki trwałe).
W praktyce problemów występuje o wiele więcej. Dowodem tego są ciągle wydawane przez Ministerstwo Finansów i inne instytucje nowe interpretacje. Mimo że Ministerstwo Finansów udziela wyjaśnień, ale ich udzielanie nie skutkuje przeniesieniem odpowiedzialności za rzetelność prowadzenia rachunkowości i wiarygodności sprawozdań. Odpowiedzialność ta nadal spoczywa teoretycznie na kierowniku jednostki, a w sumie – na głównym księgowym.