Dramat ten, to przejmujące studium samotności władzy i ludzkiej niemocy. Jego główny bohater, cesarz rzymski Kaligula, czyni zło i sieje wokół siebie spustoszenie. O ile jednak jego mająca posmak prowokacji demonstracja siły wobec swoich poddanych i ludzi od niego zależnych osiąga zamierzone efekty, o tyle jego bluźnierstwa wobec wrogów pozostają bez odpowiedzi; tym samym nie udaje mu się udowodnić ich istnienia. Ostatecznie Kaligula, zastanawiając się, ile zniosą ludzie, zanim zbuntują się i zabiją tyrana, znajduje odpowiedź – własną śmierć.