Inna nowoczesność Pytania o współczesną formę duchowości

Modernizacja, proces kojarzony zwykle ze zjawiskami masowej sekularyzacji, odczarowania świata, powszechnej emancypacji i globalizacji kultur, tu odsłania swój inny wymiar. Sceną, na jakiej wyłania się inna nowoczesność, jest filozofia europejskiego romantyzmu, której wpływ widoczny jest do dziś w romantycznym modernizmie Charlesa Taylora, Harolda Blooma, Michaela Oakeshotta. Kluczem do innej nowoczesności okazuje się romantycznepojęcie podmiotu, który w świecie gwałtownych zmian staje się powoli, słowami Herdera, „nowym centrum”, biorącym na siebie odpowiedzialność za duchowy sens otaczającej go rzeczywistości. Prezentowane tu eseje krążą wokół romantyczno-egzystencjalnej wizji subiektywności, ukazującj jej rozmaite niejawne bądź zapomniane aspekty, a przede wszystkim broniąc jej przed dwojakimi atakami: z jednej strony przed filozoficznym kartezjanizmem, w którym wyraża się naiwnie „nowoczesna” wiara w potęgę cogito, z drugiej zaś przed ponowoczesną dekonstrukcją, która wieszcząc koniec modernizmu, ogłasza również „śmierć podmiotowości”.

HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI poświęcone są prezentacji studiów nad tymi nurtami w literaturze, teorii, filozofii i historii kultury, których specyfikę określają horyzonty nowoczesności. W monografiach oraz zbiorach prac polskich i tłumaczonych, składających się na kolejne tomy serii, problematyka nowoczesności stanowi punkt dojścia, obszar centralny bądź przedmiot krytycznych odniesień i przewartościowań - pozostając niezmiennie w kręgu zasadniczych badawczych zainteresowań.